Archiwum | Styczeń, 2021

Omówienie metod badań zastosowanych w pracy

2 Sty

Jednym z podstawowych warunków każdej pracy badawczej jest wybór odpowiedniej metody i technik badawczych. Nie ma jednak zgodności w definiowaniu tych pojęć. W znaczeniu ogólnym metoda oznacza sposób postępowania. Przez metodę rozumiemy sposób systematycznie stosowany, to znaczy stosowany w danym przypadku z intencją zastosowania go także przy ewentualnym powtórzeniu się analogicznego zadania.[1]

Łobocki uważa, że „ metody są z reguły pewnym ogólnym systemem reguł, organizowania określonej działalności badawczej tj. szeregu operacji poznawczych i praktycznych, kolejności ich zastosowania, jak również specjalnych środków i działań, skierowanych z góry na założony cel badawczy.”[2]

Natomiast zdaniem A. Kamińskiego metoda badań to „ zespół teoretycznie uzasadnionych zabiegów koncepcyjnych i instrumentalnych obejmujący najogólniej całość postępowań badacza, zmierzającego do rozwiązania określonego problemu badawczego.” [3]

Obie te definicje są zgodne co do tego, że metoda musi obejmować wszelkie czynności badacza oraz musi być ukierunkowana na realizację założonego celu. Pilch przez metody badań rozumie „zespół teoretycznie uzasadnionych i instrumentalnych czynności obejmujących najogólniej całość postępowania badacza, zmierzającego do rozwiązania określonego problemu naukowego”

Decydując się na wybór jednej z wymienionych metod, należy dostosować do niej odpowiednie techniki badawcze. Zdaniem M. Łobockiego „ techniki badawcze (…) są bliżej skonkretyzowanymi sposobami realizowania zamierzonych badań.” [4]

Natomiast A. Kamiński uważa, że są to  „ czynności praktyczne, regulowane starannie wypracowanymi dyrektywami, pozwalającymi na uzyskanie optymalnie sprawdzalnych informacji, opinii, faktów.” [5]

Pierwsza z definicji traktuje techniki badawcze jako sposoby postępowania, tylko bardziej sprecyzowane i konkretne. Według drugiej, techniki badawcze są określane i uwarunkowane przez dobór jednej z metod badawczych.

Metodą, którą zastosowałam w swojej pracy, jest test osiągnięć szkolnych.

Wg W. Okonia „test w pedagogice i psychologii jest próbą, która umożliwia ustalenia charakteru i poziomu czynności psychicznych oraz osiągnięć szkolnych dzieci. Na ogół test składa się z racjonalnie dobranego zestawu zadań, które ma wykonać osoba badana. Dobór i układ zadań testowych (pytań, poleceń, rysunków, obrazków) zależy od charakteru badanych czynników u interesujących badacza grupy .”[6]

W opinii M. Łobockiego test osiągnięć szkolnych „ stanowi udoskonalony sposób sprawdzenia i ocenienia stopnia opanowania przez uczniów wiadomości i umiejętności w zakresie określonego przedmiotu nauczania. Toteż każdy tego rodzaju test jest zbiorem zadań, których cechą wspólna jest to, że wiążą się one tematycznie z jednym obszarem wiedzy.”[7]

Zdaniem B. Niemierki „test osiągnięć szkolnych jest zbiorem zadań przeznaczonych do rozwiązywania w toku jednego zajęcia szkolnego i dostosowanych do określonej treści nauczania w taki sposób, aby z ich wyników można było ustalić, w jakim stopniu treść ta jest opanowana przez badanego.”[8]

Testy osiągnięć szkolnych dzielą się:

  • pod względem typu czynności ucznia na: testy ustne, pisemne, praktyczne
  • pod względem typu dokonywanego pomiaru na: testy sprawdzające i różnicujące
  • pod względem zasięgu stosowania na testy szerokiego użytku i nauczycielskie
  • pod względem zaawansowania konstrukcyjnego na testy standaryzowane i nieformalne

Testy standaryzowane są to testy, które poddano standaryzacji tzn.: ułożono plan testu (zapewniając trafność testu), sprawdzono próbnie test (oszacowano na podstawie otrzymanych wyników współczynnik rzetelności), obliczono współczynnik trudności i mocy różnicującej zadań, uzyskano recenzje zadań od nauczycieli i metodyków przedmiotu.


[1] T. Kotarbiński: O pojęciu metody. W: Wybór pism, T.I. PWN, Warszawa 1957, s. 708

[2] M. Łobocki: Metody badań pedagogicznych, PWN, Warszawa 1984, s. 115

[3] A. Kamiński: Metoda, technika, procedura badawcza w pedagogice empirycznej. (w) Metodologia pedagogiki społecznej, Praca zbiorowa pod kierunkiem naukowym R. Wroczyńskiego, T. Pilcha, Wrocław, W-wa, K-ów, Gdańsk 1974, s. 65

[4] M. Łobocki: Metody badań pedagogicznych. PWN, Warszawa1984, s. 115

[5] T. Pilch: Tamże, s. 116

[6] W. Okoń: Słownik Pedagogiczny, Warszawa 1981 s. 317

[7] M. Łobocki: Metody badań pedagogicznych,  PWN Warszawa 1984 s. 147

[8] B. Niemierko: ABC testów szkolnych, Warszawa 1975 s. 9

Metody, techniki i narzędzia badań

2 Sty

podrozdział pracy licencjackiej

Kolejnym krokiem do otrzymania trafnych i rzetelnych badań pedagogicznych jest dobór odpowiednich metod, technik oraz narzędzi badawczych. Te z kolei wyznaczone są przez problem badawczy.

W ujęciu W. Okonia (1975) metoda, to czynności myślowe i praktyczne, realizowane w określonej kolejności, prowadzące do założonego wyniku[1].

Pilch (1977) poprzez metodę badań rozumie teoretycznie uzasadnione zabiegi koncepcyjne i instrumentalne, obejmujące całość postępowania badacza, który zmierza do rozwiązania określonego problemu naukowego[2].

W mojej pracy przyjęłam podział metod badań pedagogicznych wg T. Pilcha (1977).

  • „Eksperyment pedagogiczny.
  • Monografia pedagogiczna.
  • Metoda indywidualnych przypadków.
  • Metoda sondażu diagnostycznego”[3].

Do znalezienia odpowiedzi na postawione przeze mnie pytania badawcze wykorzystałam w swojej pracy metodę sondażu diagnostycznego.

Metoda, jak podaje T. Pilch (1977) „jest sposobem gromadzenia wiedzy
o przedmiotach strukturalnych i funkcjonalnych oraz dynamice zjawisk społecznych, opiniach i poglądach wybranych zbiorowości, nasilaniu się i kierunkach rozwoju określonych zjawisk, o wszelkich innych zjawiskach instytucjonalnie nie zlokalizowanych, posiadających znaczenie wychowawcze w oparciu o specjalnie dobraną grupę reprezentującą populację generalną, w której badane zjawisko występuje”[4].

Zdaniem A. Kamińskiego (1974) technika badawcza to sposób gromadzenia materiału według ściśle opracowanych dyrektyw[5].

Techniką badań pedagogicznych T. Pilch (1977) nazywa czynności praktyczne starannie regulowane wytycznymi pozwalającymi na uzyskanie najlepiej sprawdzalnych informacji, opinii czy faktów[6].

Techniki badań pedagogicznych wg T. Pilcha (1977) to:

  • „Obserwacja.
  • Wywiad.
  • Ankieta.
  • Badanie dokumentów, analiza treści, techniki projekcyjne.
  • Pomiar środowiska wychowawczego.
  • Techniki socjometryczne”[7].

Techniką jaką zastosowałam w mojej pracy jest: obserwacja, wywiad (pomiar środowiska wychowawczego), ankieta, test osiągnięć szkolnych oraz analiza dokumentów osobistych.

W ujęciu A. Kamińskiego (1974) obserwacja „jest czynnością jednostronną, angażuje tylko badającego, którym powoduje dążenie do celowego, planowego, systematycznego i krytycznego spostrzegania określonych zachowań, przedmiotów itp.”[8].

Wg T. Pilcha (1977) obserwacja to czynność badawcza polegająca na gromadzeniu danych poprzez postrzeżenia w określonym czasie, celem poznania istniejących zależności między zjawiskami oraz kierunków procesów zachodzących
w zbiorowościach społecznych czy instytucjach. Obserwacja to nieplanowana rejestracja zdarzeń i faktów, systematyczna z użyciem technik pomocniczych tj. arkusz obserwacyjny[9].

Wedle T. Tomaszewskiego (1963) obserwacja to metoda polegająca na badaniu zjawisk, które powstały niezależnie od osoby badającej[10].

Obserwacja otwarta daje wiedzę ogólną o przedmiocie zainteresowań oraz podstawę do planowania dalszych badań. Przykładem obserwacji systematycznej jest obserwacja uczestnicząca. Badacz jest uczestnikiem badanej zbiorowości sposób jawny, czyli wtedy, grupa badawcza jest poinformowana o roli badającego, czy w sposób ukryty – badana grupa nie zna roli nowego jej członka.

Wywiad należy do jednych najbardziej popularnych metod badań społecznych. Szczególną cechą tej techniki zdaniem T. Pilcha (1977) jest komunikacja bezpośrednia badacza z respondentem. Wywiad podobnie jak ankieta oparty jest na uprzednio skonstruowanym ujednoliconym i sformalizowanym kwestionariuszu[11]. Uzyskanie wiedzy o środowisku wychowawczym służy przede wszystkim określeniu diagnozy sytuacji i podjęciu działań interwencyjnych.

Zdaniem W. Zaczyńskiego (1968) „wywiad jest metodą zdobywania informacji przez bezpośrednie stawianie pytań tym wybranym osobom, które mogą nam udzielić pewnej sumy wiadomości”[12].

Łobocki (1978) ankietę określa jako technikę wypytywania w formie pisemnej[13].

Pilch (1977) uważa, że „ankieta jest techniką gromadzenia informacji, polegającej na wypełnianiu najczęściej samodzielnie przez badanego specjalnych kwestionariuszy, na ogół o wysokim stopniu standaryzacji, w obecności lub częściej nie w obecności ankietera”[14].

Zdaniem B. Niemierko (1975) „test osiągnięć szkolnych jest zbiorem zadań, dostosowanym do określonej treści nauczania w taki sposób, by na podstawie wyniku testowania można było ustalić, w jakim stopniu treść ta jest opanowana przez ucznia, oraz przeznaczonym do rozwiązania w toku jednego zajęcia szkolnego”[15].

Zaborowski (1973) testem uznaje zadania, które są wykonywane przez osobę badaną, celem określenia właściwości jednostki[16].

Testem W. Zaczyński (1968) określa specjalną próbę, identyczną dla wszystkich badanych, przeprowadzaną w ściśle określanych warunkach, umożliwiającą obiektywny pomiar badanej cechy czy też jego zewnętrznych rezultatów[17].

Łobocki (1978) pod pojęciem analiza dokumentów rozumie technikę, która polega na opisie i interpretacji osiągnięć w różnych rodzajach działalności, zakończonych gotowym produktem[18].

Wg W. Zaczyńskiego (1995) analiza dokumentów to dokument, który jest „docenionym źródłem informacji o badaniach, zjawiskach, każda rzecz stanowiąca źródło informacji, na podstawie której można wydawać sądy o przedmiotach, ludziach
i procesach zachodzących”[19]. Zatem technika ta polega na opisie interpretacji dokonań podczas uczenia się, zabawy czy też innej działalności.

Szczegółowa analiza dokumentów to istotna część w opisie badań mojej pracy.

W ujęciu T. Pilcha i T. Wujka (1974) „narzędzie badawcze jest przedmiotem służącym do realizacji wybranej techniki badań”[20].

Jak uważa Z. Skorny (1984)  narzędziem badawczym jest środek wspomagający gromadzenie materiałów przydatnych do rozwiązywania podjętego problemu badań[21].

Narzędziami badawczymi wykorzystywanymi podczas badań były:

  • arkusz obserwacji,
  • kwestionariusz wywiadu,
  • kwestionariusz ankiety,
  • test dojrzałości szkolnej Barbary Wilgockiej-Okoń,
  • książeczka zdrowia badanego dziecka.

Według T. Pilcha (1971) arkusz obserwacyjny jest to kwestionariusz
z zagadnieniami, których dotyczyć ma obserwacja. Pod określonymi zagadnieniami zapisywane są wszystkie spostrzeżone zdarzenia, mające związek daną tematyką[22]. Określony kierunek badaniom nadaje wcześniej ustalona typologia zagadnień. Materiał badawczy gromadzić można również za pomocą notatek, opisów czy rejestracji fotograficznej.

Podczas przeprowadzanych przeze mnie badań przedmiotem obserwacji uczyniłam:

  • stosunek dzieci do zadań i poleceń (wypełnianie poleceń, rozumienie zadań, wytrwałość w pracy, koncentracja uwagi),
  • samodzielność (samoobsługa, wykonywanie zadań bez niczyjej pomocy),
  • współżycie i współdziałanie w grupie rówieśników i dorosłych
    (rozstawanie się dziecka z opiekunami, sposób dołączania do grupy rówieśników, kontakt z kolegami).

Wywiad kwestionariuszowy jak twierdzi T. Pilch (1977) opiera się na standaryzowanym formularzu. W jego skład wchodzą pytania otwarte, półotwarte
i zamknięte. Warunkiem koniecznym do przeprowadzenia wywiadu jest spełnienie kilku podstawowych wytycznych, a mianowicie:

  • bezpośredni sposób przeprowadzenia badania. Brak fizycznego kontaktu
    z respondentem uniemożliwia zaobserwowanie jego niewerbalnych zachowań.
  • podstawą przeprowadzenia rozmowy jest przygotowany wcześniej kwestionariusz wywiadu. Każdy respondent otrzymuje identyczny egzemplarz z pytaniami.
  • indywidualna rozmowa z osobą, z którą przeprowadza się wywiad[23].

W przeprowadzanych przeze mnie badaniach posłużyłam się kwestionariuszem wywiadu z dziećmi. Uzupełnieniem wywiadu z dzieckiem stanowi wywiad
z jego rodzicami podczas której rozszerzam zakres informacji o badanym.

W wywiadzie z rodzicami dowiaduję się o:

  • uczęszczaniu lub nieuczęszczaniu dziecka do przedszkola,
  • składzie rodziny,
  • wykształceniu i zawodzie rodziców,
  • warunkach mieszkaniowych i materialnych,
  • zachowaniu się dziecka w domu, jego stosunku do rodziców, rodzeństwa i innych członków rodziny,
  • zainteresowaniach dziecka,
  • zachowaniu się poza domem,
  • zdrowiu, przebytych chorobach (zakaźnych i przewlekłych).

Narzędziem badawczym kolejnej techniki jest kwestionariusz ankiety. Formularz według T. Pilcha (1977) poprzez swoją konstrukcję przekłada teorię badań na konkretne pytania zadawane respondentom. W ten sposób uzyskane odpowiedzi dostarczą badaczowi potrzebnych informacji[24].

Ankieta dla nauczyciela badanych dzieci zawiera pytania dotyczące zachowania się dziecka podczas pobytu w przedszkolu.

Kwestionariusz ankiety który wykorzystałam podczas przeprowadzania badań składa się części wstępnej, pytań skierowanych do respondentów i części końcowej – podziękowaniu za udział w badaniach. Najistotniejszym elementem pierwszej części jest wprowadzenie, zawiera ono: cel badań, zapewnienie anonimowości i poufności zebranego materiału oraz podziękowanie za wzięcie udziału w badaniach.

Test Barbary Wilgockiej-Okoń ocenia wykonywanie przez dziecko powierzonego mu zadania z jednoczesną obserwacją jego zachowania. Składa się on
z testu do oceny dojrzałości umysłowej, kwestionariusza do opisu warunków domowych dziecka oraz arkusza obserwacji dziecka podczas badania. Dojrzałość społeczną jak twierdzi B. Wilgocka-Okoń (1971) wnioskuje się na podstawie obserwacji dziecka. Test zaś bada dzieci grupowo i indywidualnie, a poszczególne zadania weryfikują stopień opanowania określonych sprawności.

Zadania testu B. Wilgockiej-Okoń badają rozwój intelektualny,
a w szczególności myślenie operacyjne, rozwój sprawności percepcyjno-motorycznych, umiejętność posługiwania się elementarnymi pojęciami matematycznymi oraz rozumowanie.

  1. Wilgocka-Okoń (1972) wyodrębnia z nich cztery grupy:
  2. porównywanie przedmiotów i znaków graficznych o różnym stopniu zróżnicowania zarówno ogólnego wyglądu, jak i poszczególnych elementów;
  3. wyodrębnienie części z całości oraz łączenie elementów w całości, czyli dokonywanie analizy i syntezy przedmiotów konkretnych, znaków graficznych
    i figur geometrycznych;
  4. ujmowanie ilości, pojmowanie zbiorów, rozumienie mocy zbiorów, czyli umiejętności posługiwania się elementarnymi pojęciami matematycznymi;
  5. rozumowanie oparte na sądach analitycznych, uwzględniające logiczne następstwo zdarzeń”[25].

Zdaniem G. Krasowicz-Kupis (2002) test nie bada innych składników do nauki czytania i pisania, a mianowicie: nastawienia i motywacji, rozwoju mowy i języka, świadomości językowej i świadomości pisma[26].

Narzędziami poddanymi analizie dokumentów osobistych były książeczki zdrowia badanych dzieci, dzięki którym udało mi się ustalić rozwój fizyczny i stan zdrowia dzieci od momentu ich urodzenia.


[1] W. Okoń, Słownik pedagogiczny, Warszawa 1975, s. 167

[2] T. Pilch, Zasady badań pedagogicznych, Wrocław – Warszawa – Kraków – Gdańsk 1977, s. 110

[3] T. Pilch, Zasady badań pedagogicznych, Wrocław – Warszawa – Kraków – Gdańsk 1977, s. 117 – 180

[4]T. Pilch, Zasady badań pedagogicznych, Wrocław – Warszawa – Kraków – Gdańsk 1977, s. 126

[5] A. Kamiński, Metoda, technika, procedura badawcza w pedagogice empirycznej [w:] Metodologia pedagogiki społecznej, praca zbiorowa pod kierunkiem naukowym R. Wroczyńskiego i T. Pilcha, Wrocław – Warszawa – Kraków – Gdańsk 1974, s. 54

[6] T. Pilch, Zasady badań pedagogicznych, Wrocław – Warszawa – Kraków – Gdańsk 1977, s. 120

[7] T. Pilch, Zasady badań pedagogicznych, Wrocław – Warszawa – Kraków – Gdańsk 1977, s. 129

[8] A. Kamiński, Metoda, technika, procedura badawcza w pedagogice empirycznej [w:] Metodologia pedagogiki społecznej, praca zbiorowa pod kierunkiem naukowym R. Wroczyńskiego i T. Pilcha, Wrocław – Warszawa – Kraków – Gdańsk 1974, s. 56

[9] T. Pilch, Zasady badań pedagogicznych, Wrocław – Warszawa – Kraków – Gdańsk 1977, s. 128

[10] T. Tomaszewski, Wstęp do psychologii, Warszawa 1963, PWN, s. 27

[11] T. Pilch, Zasady badań pedagogicznych, Wrocław – Warszawa – Kraków – Gdańsk 1977, s. 133

[12] W. Zaczyński, Praca badawcza nauczyciela, Warszawa 1968, s. 153

[13] M. Łobocki, Metody badań pedagogicznych, Warszawa 1978, s. 270

[14] T. Pilch, Zasady badań pedagogicznych, Wrocław – Warszawa – Kraków – Gdańsk 1977, s. 141

[15] B. Niemierko, Zagadnienia ogólne[w:] ABC osiągnięć szkolnych, pod redakcją B. Niemierko, Warszawa 1975, s. 9

[16] Z. Zaborowski, Wstęp do metodologii badań pedagogicznych, Wrocław – Warszawa – Kraków – Gdańsk 1973, s. 359

[17] W. Zaczyński, Praca badawcza nauczyciela, Warszawa, 1968, s. 117

[18] M. Łobocki, Metody badań pedagogicznych, Warszawa 1978, s. 227

[19] W. Zaczyński, Poradnik autora prac seminaryjnych, dyplomowych i magisterskich, Warszawa 1995, s. 89

[20] T. Pilch i T. Wujek, Metody i techniki badań w pedagogice [w:] Pedagogika, pod redakcją M. Godlewskiego, S. Krawcewicza, T. Wujka, Warszawa 1974, s. 75

[21] Z. Skorny, Prace magisterskie z psychologii i pedagogiki, Warszawa 1984,s. 115

[22] T. Pilch, Metodologia pedagogicznych badań środowiskowych, Wrocław – Warszawa – Kraków – Gdańsk 1971, s. 88

[23] T. Pilch, Zasady badań pedagogicznych, Wrocław – Warszawa – Kraków – Gdańsk 1977, s. 138

[24] T. Pilch, Zasady badań pedagogicznych, Wrocław – Warszawa – Kraków – Gdańsk 1977, s. 158

[25] B. Wilgocka-Okoń, Dojrzałość szkolna dzieci a środowisko, Warszawa 1972, PWN, s. 75

[26] G. Krasowicz-Kupis, Dojrzałość do nauki czytania i pisania, [w:] O pomyślny start ucznia w szkole, Biuletyn Informacyjny PTD nr 23, 2002, s. 36